My Via Podiensis Adventure – Marina Loubser

I did my first Camino in 2017 and made use of the services of Yolandi  @ Stap die Camino Vellies na die Vreemde. I was hooked after this and call myself a Caminoholic. Long-distance walking and Camino life became my new passion & lifestyle.  My first route was from Sarria to Santiago, in 2018 Porto to Santiago ( coastal route), 2019 I accompanied a group from Sarria to Santiago. Then of course the other C word halted us all for a while and in 2022 I did the section from Leon to Santiago. In 2023 my lifelong love for France, love for travel and need to explore, got me interested in the route through the South of France, the Via Podiensis. I walked the first four days of the Via Podiensis from Le Puy to Aumont Aubrac and then transferred to Saint Jean Pied de Port. From here I walked the first four days of the Camino Frances to Pamplona. Of course, crossing the Pyrenees mountains was such a beautiful and special experience. One which I will treasure forever.

In 2024 I decided to go back on the Via Podiensis walking day 1 again out of Le Puy and further from where I left off in Aumont Aubrac ending in Figeac. I have fallen in love with this very special route even though it is more challenging than my previous Camino in Spain and Portugal. Leaving the most beautiful town of Le Puy from the Cathedrale Notre-Dame with the view from the steps over the cobbled streets edged in my brain forever! Then crossing the Aubrac Plato, through the most beautiful lush forests, walking through the Lot valley after crossing the Lot river. Daily passing through medieval towns such as Saint Chely, Saint Come d’Olt & Estaing becomes addictive. Whilst researching, I decided to have a rest day in Conques. The latter has been classified as one of the most beautiful villages in France. And I can fully understand why. Although a very popular tourist town today, time has stood still here. Well worth a visit and a rest day.

Leaving Conques, I had three more days to go to my end destination Figeac near the Cele River. I decided to break up the last day and took a bit of a detour ending up in a quaint commune called Felzins. Oh, what a pleasure it was to stay in a beautifully restored 200-year-old farmhouse owned and run by a super friendly Belgium couple. After a long day of walking, being able to swim in their pool overlooking the French countryside and having dinner with them in the main house was pure bliss.

Reaching Figeac, I took a day tour to another one of the officially declared most beautiful villages in France, Saint Cirq La Poppie. This was the perfect way to end this stage of the Via Podiensis. I was in awe.

The friendliness and hospitality on this route are one of the many reasons I look forward to returning for the next stages. Oh and did I mention the French cuisine and wine?

By far the most beautiful route in my opinion. I could go on and on about the Via Podiensis but would prefer that interested walkers experience this for themselves.

With the highly professional assistance of Yolandi, I can highly recommend this as an option.

Frikkie Burger deel met ons sy en vroulief Anette se ervaring saam met Erns

Frikkie Burger deel met ons sy en vroulief Anette se ervaring saam met Erns

Elke mens moet die Camino gaan stap.. dis n ongelooflike ondervinding, dit sal jou lewe verander…ja ja, almal wat dit al gestap het sê so, en hulle is reg. Dit was gelukkig ook op my emmerskop lysie en in Julie het ons groot stap uiteindelik gerealiseer. Elke dag se stap, ure van stil wees en tyd om te dink, maar meer nog, tyd om net te fokus op die stap, tree vir tree fokus die pad, die natuur die pragtige landskap, die klein dorpies en natuurlik die mense, wat ‘n ongelooflike 216 km ervaring! Ons het baie kans gehad om te dink, oor dankbaarheid, oor ‘n meer eenvoudige lewenswyse, om ligter te lewe, en n paar ander temas wat Ernst daagliks voorgestel het. Die stap ervaring was selfs beter as wat ek in my wildste drome kon droom!

Die enigste vraag is nou.. Watter roete stap ons volgende jaar..?
Beun Camino, Frikkie en Annette 2022

Sou jy veiliger voel om by ‘n groep aan te sluit?

Sou jy veiliger voel om by ‘n groep aan te sluit? Dan is Charlotte Werth se Camino’s dalk net die regte opsie vir jou!

Charlotte Werth oor pelgrimswees… Charlotte het in April 2022 een van ons eerste post-covid groepe vanaf Tui na Santiago gelei. Sy vertel…

Met grote geesdrif het ek reeds in 2019 my 5de Camino ekskursie beplan om helaas eers in 2022 weer hierdie geliefde roete aan te pak. Soos ‘n wafferse caminoholic kundige kon ek my ondervinding oor wat om te pak, watter pleisters werk, voete en stywe lywe raad, met visumafsprake help en sommer algemene leiding gee saam met Vellies na die Vreemde se ondersteuning.

Toe 2022 anbreek begin alle Covid vrese verdwyn soos mis voor die son. Ons gaan Camino, come hell or high water!

‘n Camino reis gaan gepaart met Spanje beleef – die kultuur, kosse, gewoontes (soos siesta!), die taal en die mense. Hierdie keer lê ek dit vas met ‘n go-pro aan my sy om te kan saambring…. waar ons voete gestap het, waar ons gebly, geëet, gelag het. Die stil word oomblike, seer lywe en elke dag se klein oorwinnings. En natuurlik die Vino’s – blanco & tinto, cervesa, pienk gin, tapas, café con letche en heerlike opsies elke dag op die menu del dia.

Madrid, Madrid! Ons bly in jou die stad met die engel op die toring wat sommer vinnig alle bekommernisse oor die 120 km wat oormore begin laat verdyn.

Ons pelgrimsreis begin by Tui langs die Minho rivier met Valencia Portugal aan die oorkant. Ons bly in die ou wêreld deel van Tui, drink pienk gin en kyk ‘n gratis Spaanse Danse vertoning op die kerkplein. Kyk, die Spanjaarde kan feesvier! Ons pelgrimsreis loop deur klein dorpies, plase en woude. Geen stres en geen sorge. Kort met ‘n verbygaande Buen Camino seënwens deur ‘n mede-pelgrims, ook oppad na Santiago.

Porrino, Cesantes ,Pontevedra, Cladas de Reis, Padron. Almal se voete hou! Elkeen loop sy eie innerlike en uiterlike reis.

Juweeltjies langs die pad begroept ons daagliks…. klipstapels, kerkies, simbole van pelgrimswees en natuurlik al die klein kaffeetjies waar ons pelgrims ‘n welkome ruskans, eetkans,  koffiebreuk kan neem.

Besprekings wat alles perfek en vlot verloop. Elke middag wag jou tas mooi geduldig in die hotelletjie se voorportaal. Elke warm stort en vars opgemaakte bed is daagliks ‘n lafenis wat met dankbaarheid omhels word.

Santiago o Santiago! As jy die doedelsakspeler hoor weet jy jy is naby. Dit is heilige grond hier waar menige opgewonde en dankbare pelgrims die KM 0 voor die Santiago de Compostela Bassilica begroet. Te vinnig is ons fisiese reis klaar.  Die kameras flits, pelgrims groet mekaar, sommige sit net stil en neem die oomblik in.

En nou begin ons die volgende een beplan. Want hoe waar hierdie woorde:

“Pelgrimsreise word 3 keer beleef: Wanneer jy daaroor droom, wanneer jy dit beleef en wanneer jy terugkom en onthou…”

Charlotte Werth

Erns Grundling & 16 pelgrims se Camino Ervaring

Erns Grundling het in Julie ‘n groep van 16 pelgrims vanaf Ponferrada na Santiago de Compostela begelei.

Erns vertel…
Toe ek my eerste Camino alleen gestap het in 2015, sou ek nooit kon droom dat ek ‘n paar jaar later sou terugkeer saam met ‘n groep nie. Maar die lewe is mos maar ‘n misterieuse gedoente. In Julie 2022, nadat die Covid-19 pandemie twee vorige pogings gepootjie het, het ek na Madrid gevlieg en met ‘n bus na Ponferrada gereis saam met sestien wonderlike Suid-Afrikaners – almal op pad na hulle eerste Camino. Dit was betowerend om terug te wees op hierdie antieke pelgrimstog en om die geel pyle vir elf dae en 214 km te kon volg: Van Ponferrada – die stad met sy indrukwekkende Tempeliere-kasteel – tot by die manjifieke katedraal in Santiago de Compostela, wat terloops vir die eerste keer in jare geen steierwerk by die vooraansig het nie.

Ek het van meet af met die groep ooreengekom: In die dag stap elkeen teen sy of haar eie pas, met geen druk op enige iemand om saam-saam te stap nie. Ek glo vas in die gedagte “die Camino voorsien” en dat die pelgrimstog vir elke persoon presies dit bied wat hy of sy moet ervaar. En dit kry jy slegs as jy die Camino op jou eie terme aanpak. In die aande het ons opsionele gesamentlike etes gehad by restaurante naby ons hotelle en dit was heerlik om dan as ‘n groep saam te kuier, te klankbord en mekaar se geselskap te geniet. Ek het ‘n liewe vriendin, Amanda de Klerk, se nuwe boek, “Arrows of Awareness”, gebruik as ‘n gids om meer bewustelik te stap én te leef, en die groep het dit baie betekenisvol gevind om elke oggend met ‘n spesifieke gedagte en aanhaling in die pad te val.

Ek het soveel kosbare herinneringe van my eerste Camino saam met ‘n groep: Hartlike gesprekke, verskeie lagbuie, emmersvol sweet tydens die intense hittegolf wat regoor Spanje gewoed het, pragtige en bewustelike oomblikke langs die pad, en natuurlik yskoue cerveza (bier) en liplek-lekker tortilla de patatas (omelet met aartappel)! ‘n Groot dankie vir Yolandi en haar Spaanse vennote vir die uitstekende logistiek, puik verblyf reg langs die Camino, knap bagasievervoer en 24/7 beskikbaarheid op WhatsApp – dit het ‘n enorme verskil gemaak. En ‘n hartlike dankie vir elkeen van die sestien Suid-Afrikaners wat die geel pyle saam met my gevolg het. Julle het soveel betekenis en vreugde na my derde Camino gebring. In die woorde van die Persiese digter Rumi, wat ek aangehaal het uit Amanda se boek: “We are all just walking each other home.” Kom ons maak weer so in 2023!

Sussies Lelanie & Liesl se Camino Ervaring

Op 8 April 2022 het ek en my sussie, Lani uiteindelik vertrek op ons Portuguese Camino waaraan ons al beplan sedert 2019

Wat ‘n ongelooflike ervaring was dit!!!  Ons het van die begin besluit om alleen te stap; omdat ons die tog op ons eie tyd, spoed en tempo wou aanpak.  Jy moet jou stap maatjie reg kies en mekaar baie goed ken en verstaan.  Ons sussies het vir lang ente lekker gelag en gesels; maar met die heuwels en opdraende het ons vir mekaar gesê ons gaan bietjie stil wees vir ‘n kort rukkie om asems te spaar.

Ons aanvanklike plan vir 2020 was om in Porto te begin, maar kon nie realiseer aangesien Portugal nog teen April 2022 gesluit was vir toeriste. Ons toer skop dus in Madrid af en Yolandi het ons reëlings flink aangepas.  Vandag is ons eintlik baie dankbaar dat dinge so uitgewerk het, want Madrid was ‘n belewenis!  Ons eerste aand skop af met ‘n Flamenco opvoering – regtig hoogs aan te beveel!

Dag twee sluit ‘n toer na Tolede met lekker klein toer groepie en wonderlike Engelssprekende gids. As jy die geleentheid kry om dit te doen, dis verseker ‘n moet.  Na ons 2 dae in Madrid vertrek ons na Tui per trein. Hier moet jy nogal mooi kophou, omdat die taal-beperkings ‘n taamlike ‘spanner’ in die wiel kan gooi.  Ons het eers op ‘n verkeerde trein geklim en in die teenoorgestelde rigting gery as wat ons moes; maar darem so 3 stoppe later ons fout agtergekom en toe op die regte trein geklim – LOL!!  Aangekom in Tui het ons taxi bestuurder ons per ongeluk by die verkeerde hotel afgelaai, en ons moes deur die strate van Tui stap met ons tasse agterna om ons regte hotel te kry.  Ons het gelukkig albei ‘n goeie sin vir humor; so ons het lekker gelag vir die camino opwarming wat ons so onverwags gekry het!

Tui is waarlik een van die mooiste dorpies wat ons nog gesien het en indien tyd dit sou toe laat sal ons aanbeveel om eers ‘n volle dag of twee hier te spandeer voor jy begin stap.

ROETE

Die Portuguese roete neem jou deur die pragtigste woude, paaie en straatjies.  Die roete is so veilig en ons het nooit bang gevoel nie. Die roete handleiding wat ons vooraf van Yolandi ontvang het, het alles so maklik gemaak en dit was lekker om vooraf te weet wat om te verwag.  Yolandi se reëlings t.o.v. ons tasse wat elke dag vervoer is na die volgende hotel was perfek en het alles soveel makliker gemaak.

Die eerste dag se stap vanaf Tui na Porrino was lekker vinnig en maklik; en ons het al 12 uur ons eerste glas wyn gedrink in Porrino.  Maar moenie geflous word nie – die tweede dag vanaf Porrino na Arcade is omtrent ‘n uitdaging!  Dit is wat die Camino so ongelooflik lekker maak.  Geen twee dae is dieselfde nie.  Die terrein is elke dag verskillend, die dorpies is elke keer iets anders om te beleef en die persoonlike uitdaging om deur te druk al is jy hoe moeg laat jou met die beste gevoel ooit wanneer jy by jou bestemming aankom.  Ons gunsteling dorpie was Pontevedra, dit is so mooi, jy wil net langer bly.  Met ons aankoms in Calas del Reis was ons regtig moeg en ons lywe erg seer.  Ons hotel het ‘n baie oulike spa gehad waar ons besluit het om hulle Camino Rejuvenation pakket te doen.  Vir slegs 17 euro sal ek dit vir elke stapper aanbeveel.  Dit is ‘n taamlike kort behandeling; maar jy voel soos ‘n nuwe mens wanneer jy daar uitstap.  As ek wel enige raad aan toekomstige stappers kan gee – maak seker jou tekkies is goed ingestap (ons het sommer met gewone tekkies gestap en dit het perfek gewerk) en oefen maar voor die tyd.  Jy kan nie hierdie tog aanpak as jy nie ten minste matig stap-fiks is nie.  Ons het gelukkig lank voor die tyd sommer in die buurt rondgestap en so af en toe ‘n ‘hike’ op ‘n wynplaas roete gedoen, en was baie dankbaar vir die voorbereiding en “muscle memory” opgedoen.  Ons het ook elke oggend Slow-Mag gedrink en saans ‘n spier-verslappertjie; wat baie gehelp het. Die Camino is baie sielkundig en jy besef dit eers regtig teen die 3de dag.  Jy gaan moeg raak, seer raak en hier en daar moedeloos raak; maar dit is uit en uit die moeite werd.  Daar is geen beter gevoel as om uiteindelik jou Compostela in Santiago te kry nie.  Yolandi het vir ons ‘n toer na Finnisterre gereel van Santiago, en dit is verseker iets om op jou ‘moet doen lysie’ te sit!  Ons het 2 dae in Santiago spandeer en toe na Barcelona vertrek vir so 5 dae van net toeris-toeris speel en Barcelona behoorlik te verken.

GASVRYHEID

Die inwoners van Spanje is regtig baie vriendelike mense en almal is so positief as hulle hoor jy is van Suid-Afrika.  In Madrid en in die klein dorpies is die taal beperkings nogal ‘n uitdaging; maar ons het gou ‘n paar basiese sinne baas geraak en kon ons self mooi help teen die einde.  Werk maar deur Yolandi se Spanish Survival guide vooraf; dit help verseker baie!  Die grootste uitdaging wat ons ervaar het in die klein dorpies is die feit dat hul restaurante toe maak vir siesta vanaf 15:00 tot omtrent 20:00 / 21:00 die aand.  As jy dus 3 uur in ‘n dorpie aankom en honger is; gaan jy moet sorg vir genoeg peuselhappies om jou te hou tot laat vanaand of eet verkieslik ietsie by een van die stoppe op die roete.  Dit kan ook nogal ‘n gesukkel wees om ‘n beskikbare tafel te kry by ‘n restaurant saans omdat almal vol is.  Ons het vinnig geleer om die eerste oop tafel te gryp, jy wag nie vir ‘n kelner om vir jou ‘n tafel aan te bied nie – LOL!  Ons het die kos verskriklik geniet en verlang nou nog terug na hul krokette en Albarinho wyn.

Om mee af te sluit: Yolandi en Marina was absoluut fantasties deur hierdie hele proses. Alles het seepglad verloop. Ons het terug gekeer met die wonderlikste herrinneringe wat ons vir ewig sal koester.  Ons band as sussies was nog altyd sterker as staal, maar om die Camino saam te stap het dit net nog sterker gemaak.

TIP: Ons het absolute wonderlike mede-pelgrims ontmoet; maar was so gefokus op ons stap dat dit ons ontgaan het om kontak besonderhede uit te deel.  Ons is nou spyt daaroor; so as jy iemand ontmoet en ‘n aanklank vind – ruil besonderhede uit; dit sal so lekker wees om na die tyd kontak te behou.  Yolandi is altyd net ‘n whatsapp ver; en sy het ons heeltyd bygestaan en ingeloer om te hoor of ons nog okay is; die bystand en bemoediging is fantasties! 

Die tyd vlieg so vinnig verby – geniet elke oomblik van jou Camino en neem soveel fotos as wat jy moontlik kan!!  Daar is regtig geen beter manier om die wêreld te sien en nuwe kulture te ervaar nie.  Ons beplan al reeds aan ons volgende een; die gogga byt hard!